عیدانه

 پرستوی گل و مهربان

من چقدر خوشبخت و سرفرازم از داشتن شما

کلامم قاصر از بیان احساسی است که سالها به عشق آن در کنارتان نفس کشیدم و زندگی سر کردم.

امسال نیز جشن می گیرم زندگی را با حضور مهربان خدایی که مالک روح و جسمی است که در آن طنین دوست داشتن و دوست داشته شدن را نواخت.

قلبم با مهر و حب الهی ، حجتهای برگزیده او و فرشتگانی پاک و معصوم چون شما  همواره از گزند کینه و بخل و حسد در امان است. 

که آنها نور و شما امید بخش وجودم هستید.

زندگی آنقدر ابدی نیست که هر روز بتوان مهربان بودن را به فردا انداخت. 

دوستت دارم یه آسمون ،قد همه کهکشون

 شکر خدای مهربون ،که هستی پیشم همزبون